หลักการพื้นฐานคือการปิดผนึกคริสตัลเหลวในกล่องแก้ว จากนั้นจึงใช้ขั้วไฟฟ้าเพื่อทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงร้อนและเย็น ซึ่งจะส่งผลต่อการส่งผ่านแสงเพื่อให้ได้เอฟเฟกต์ที่สว่างและมืด
ปัจจุบัน อุปกรณ์แสดงผลคริสตัลเหลวที่นิยมใช้กัน ได้แก่ ทวิสเต็ดเนมาติก (TN), ซูเปอร์ทวิสเต็ดเนมาติก (STN), DSTN (ดับเบิลเลเยอร์ TN) และทรานซิสเตอร์ฟิล์มบาง (TFT) หลักการผลิตพื้นฐานของทั้งสามประเภทนี้เหมือนกันหมด กล่าวคือเป็นผลึกเหลวเมทริกซ์แบบพาสซีฟ ในขณะที่ TFT มีความซับซ้อนมากกว่าและเรียกว่าผลึกเหลวเมทริกซ์แบบแอคทีฟ เนื่องจากมีหน่วยความจำ
เนื่องจากจอภาพ LCD มีข้อดีคือมีพื้นที่เล็ก แผงหนาบาง น้ำหนักเบา จอแสดงผลแบบมุมฉากแบน ใช้พลังงานต่ำ ไม่มีการแผ่คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ไม่มีการแผ่รังสีความร้อน ฯลฯ จึงค่อย ๆ เข้ามาแทนที่จอภาพหลอดภาพ CRT แบบเดิม
โดยทั่วไปจอภาพ LCD จะมีโหมดการแสดงผล 4 โหมด ได้แก่ โหมดสะท้อนแสง โหมดแปลงแสงสะท้อน-ส่งผ่าน โหมดฉายภาพ และโหมดส่งผ่าน
(1) โดยพื้นฐานแล้วชนิดสะท้อนแสงจะไม่เปล่งแสงออกมาที่ตัวจอ LCD เอง แสงจะถูกฉีดเข้าไปในแผง LCD ผ่านแหล่งกำเนิดแสงในพื้นที่ที่แผงตั้งอยู่ จากนั้นแสงจะถูกสะท้อนเข้าสู่ดวงตามนุษย์โดยแผ่นสะท้อนแสง
(2) ประเภทการแปลงการสะท้อน-การส่งผ่านสามารถใช้เป็นประเภทการสะท้อนได้เมื่อแหล่งกำเนิดแสงในพื้นที่เพียงพอ และเมื่อแหล่งกำเนิดแสงในพื้นที่ไม่เพียงพอ แหล่งกำเนิดแสงในตัวจะถูกนำมาใช้เป็นแสงสว่าง
(3) ประเภทการฉายภาพใช้หลักการคล้ายกับการเล่นภาพยนตร์ และใช้ระบบฉายภาพแบบออปติคอลเพื่อฉายภาพที่แสดงบนจอ LCD ไปยังหน้าจอระยะไกลที่ใหญ่กว่า
(4) จอ LCD แบบส่งสัญญาณใช้แหล่งกำเนิดแสงในตัวเป็นแสงสว่างอย่างสมบูรณ์
เวลาโพสต์: 26 ก.ย. 2567

