Meðferð við truflunum í prófunarklefa við háan og lágan hita er skýrt tilgreind í GJB 150, þar sem prófunartruflunum er skipt í þrjár aðstæður, þ.e. truflun innan vikmörkanna, truflun við prófunarskilyrði og truflun við of miklar prófunarskilyrði. Mismunandi aðstæður hafa mismunandi meðferðaraðferðir.
Fyrir truflun innan vikmörkanna, þegar prófunarskilyrðin fara ekki yfir leyfilegt villusvið meðan á truflun stendur, ætti að líta á truflunartímann sem hluta af heildarprófunartímanum; fyrir truflun við prófunarskilyrði, þegar prófunarskilyrði prófunarklefans með háum og lágum hita eru lægri en neðri mörk leyfilegs villu, ætti að ná fyrirfram skilgreindum prófunarskilyrðum aftur frá punktinum fyrir neðan prófunarskilyrðin og prófunin ætti að halda áfram þar til áætlaðri prófunarlotu er lokið; fyrir ofprófunarsýni, ef ofprófunarskilyrðin hafa ekki bein áhrif á truflun prófunarskilyrðanna, ef prófunarsýnið fellur í síðari prófun, ætti að telja prófunarniðurstöðuna ógilda.
Í raunvinnu notum við aðferðina að endurprófa eftir að prófunarsýnið hefur verið lagað vegna prófunartruflana sem stafar af bilun prófunarsýnisins; vegna prófunartruflana sem stafar af háum og lágumhitastigsprófunarklefaprófEf truflun á búnaði er ekki mjög löng (innan 2 klukkustunda) og ef hún er skyndileg vatnsleysi, rafmagnsleysi, bilun í búnaði o.s.frv., þá meðhöndlum við hana venjulega samkvæmt trufluninni við undirprófun sem tilgreind er í GJB 150. Ef tíminn er of langur verður að endurtaka prófunina. Ástæðan fyrir því að beita ákvæðum um meðferð við truflun á prófun á þennan hátt er ákvörðuð af ákvæðum um hitastöðugleika prófunarsýnisins.
Ákvörðun á lengd prófunarhitastigsins við háan og lágan hitahitastigsprófunarklefiHitastigsprófun byggist oft á því að prófunarsýnið nái hitastöðugleika við þetta hitastig. Vegna mismunandi uppbyggingar vörunnar, efna og getu prófunarbúnaðar er tíminn sem það tekur mismunandi vörur að ná hitastöðugleika við sama hitastig mismunandi. Þegar yfirborð prófunarsýnisins er hitað (eða kælt) flyst það smám saman inn í prófunarsýnið. Slíkt varmaleiðniferli er stöðugt varmaleiðniferli. Það er tími á milli þess tíma þegar innra hitastig prófunarsýnisins nær hitajafnvægi og þess tíma þegar yfirborð prófunarsýnisins nær hitajafnvægi. Þessi tími er hitastöðugleikatíminn. Lágmarkstíminn sem þarf fyrir prófunarsýni sem ekki er hægt að mæla hitastöðugleika er tilgreindur, það er að segja, þegar hitastigið er ekki í notkun og ekki er hægt að mæla það er lágmarkshitastöðugleikatíminn 3 klukkustundir, og þegar hitastigið er í notkun er lágmarkshitastöðugleikatíminn 2 klukkustundir. Í raun notum við 2 klukkustundir sem hitastöðugleikatíma. Þegar prófunarsýnið nær hitastigsstöðugleika, ef hitastigið í kringum það breytist skyndilega, mun prófunarsýnið í hitajafnvægi einnig hafa tímaseinkun, það er að segja, á mjög skömmum tíma mun hitastigið inni í prófunarsýninu ekki breytast of mikið.
Ef skyndilegt vatnsleysi, rafmagnsleysi eða bilun í prófunarbúnaði verður við prófun á háum og lágum rakastigi, ættum við fyrst að loka hurð prófunarklefans. Því þegar prófunarbúnaðurinn fyrir háan og lágan rakastig hættir skyndilega að virka, svo lengi sem hurðin á prófunarklefanum er lokuð, mun hitastigið í hurð prófunarklefans ekki breytast verulega. Á mjög skömmum tíma mun hitastigið inni í prófunarsýninu ekki breytast mikið.
Síðan skal ákvarða hvort þessi truflun hafi áhrif á prófunarsýnið. Ef hún hefur ekki áhrif á prófunarsýnið ogprófunarbúnaðurgetum haldið áfram eðlilegri starfsemi á stuttum tíma, getum við haldið prófuninni áfram samkvæmt meðhöndlunaraðferðinni við truflun á ófullnægjandi prófunarskilyrðum sem tilgreind er í GJB 150, nema truflun prófunarinnar hafi ákveðin áhrif á prófunarsýnið.
Birtingartími: 16. október 2024